Energetyka lubi „etapowanie”, czyli podział inwestycji na kilka przedsięwzięć realizowanych w określonych odstępach czasowych i na postawie odrębnych decyzji administracyjnych. No cóż, koszty jakiegokolwiek przedsięwzięcia w tej branży są albo wielkie, albo ogromne, nie dziwi więc takie rozkładanie inwestycji na części. Jednak w przypadku pozwoleń na budowę, tego typu praktyka nie może dotyczyć zamierzeń inwestycyjnych, które inwestor chciałby podzielić tylko ze względu na ich wielkość czy stopień skomplikowania.

Zamierzenie budowlane etapuje się wyłącznie w przypadku budowy więcej niż jednego obiektu, który może samodzielnie funkcjonować zgodnie z przeznaczeniem (art. 31 ust. 1 Prawa budowlanego). Przypomina o tym wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 30 lipca 2024 r. (sygn. II OSK 1299/24). Sądy I i II instancji w tej sprawie przyjęły, że identyfikacja „zamierzenia budowlanego” będącego przedmiotem określonego procesu inwestycyjnego następuje już na etapie postępowania o ustalenie środowiskowych uwarunkowań. Zamierzenia inwestycyjne nie mogą być więc traktowane odmiennie na etapie udzielenia pozwoleń na budowę.

W omawianej sprawie organ, w tym wypadku wojewoda, odmówił projektowi farmy fotowoltaicznej pozwolenia na budowę. Projekt nie zawierał opracowania kwestii włączenia planowanej elektrowni do istniejącej sieci elektroenergetycznej. Wojewoda wskazał, że wymagana, co wynika z warunków przyłączenia, budowa linii kablowej średniego napięcia nie stanowi przyłącza, o którym mowa w art. 29 ust. 1 pkt 23 Prawa budowlanego. Nie można więc uznać, że ta część inwestycji może zostać zrealizowana w ramach odrębnego opracowania.

Przepisy nie zezwalają więc na wydanie pozwolenia na budowę na podstawie wniosku obejmującego jedynie część zamierzenia budowlanego, które nie może prawidłowo funkcjonować samodzielnie. To pokazuje, że inwestor nie powinien występować o decyzje administracyjne wobec zamierzeń inwestycyjnych, które podzielił na etapy ze względu na ich wielkość czy stopień skomplikowania, a nie ze względu na możliwość ich samodzielnego istnienia niezależnie od pozostałych etapów przedsięwzięcia.